Nicci French Bingo

Afgelopen twee weken was ik in Zweden met mijn vriend. Heerlijk uitrusten in de natuur. Ik had een stapel diverse boeken mee op mijn digitale boekenplank, maar ik heb alleen maar Nicci French gelezen. Comfort reading, ondanks de moorden.

Je weet precies wat je krijgt als je een boek van Nicci French leest. Inmiddels heb ik  – op één boek na, zag ik – alles van het schrijversduo gelezen. Hun beste boeken zijn in mijn optiek: Onderhuids (Beneath the Skin), Tot het voorbij is (Until it’s Over), Bezeten van mij (Killing me Softly) en hun Frieda Klein-reeks. Hoewel er enige variatie in de verhaallijnen zit, weet je zo ongeveer wel wat je kunt verwachten. En dus heb ik een bingo-kaart gemaakt en kun je per boek afstrepen wat van toepassing is.

Kettingroken, vergeten te eten

De verteller is een jonge vrouw. Ze is onafhankelijk, heeft een moeilijke jeugd gehad en is heel slank. Ze rookt veel, eet amper iets, en houdt van stevige wandelingen in het regenachtige, Engelse landschap. Vrijwel alle vertellers hebben een ijzersterke intuïtie. Het kleinste detail zet hen op het juiste spoor om de moordenaar te vinden.

Niemand gelooft haar

Gedurende het verhaal strijkt de hoofdpersoon anderen tegen de haren in (met name de politie). Ze handelt impulsief, zoekt alles op eigen houtje uit en negeert de adviezen van de mensen om haar heen. Vaak voelt de hoofdpersoon intuïtief aan dat er iets niet klopt, maar kan ze het niet goed onder woorden brengen. Meestal is het een klein detail dat in eerste instantie onbenullig lijkt voor het onderzoek.

Fatshaming

De hoofdpersoon is altijd slank en sportief. Ze legt lange wandelingen af of gaat hardlopen tot ze uitgeput is. Daarna neemt ze een gloeiendhete douche. Als er dikke of gezette mensen in het boek beschreven worden, is het verre van complimenteus. Denk aan beschrijvingen als: een enorme buik die uitpuilt over een broek, een berg van vlees, vlezige worstenvingers.

Seks met de bad guy

Als de hoofdpersoon seks heeft in het boek, is de kans groot dat deze man iets op zijn geweten heeft. Hij is een stalker, een moordenaar, een vreemdganger of stiekem getrouwd. De protagonist kan dan wel een ijzersterke intuïtie hebben als het op moordzaken aankomt, maar als het om mannen gaat, pikt ze altijd net de rotte appel uit.

Isolatie

De hoofdpersoon heeft aan het begin van het boek een leuk leven, een baan, vrienden en soms ook een relatie. Maar de kans is groot dat ze dit al snel allemaal loslaat en zich volledig op het (moord)onderzoek richt. Ze krijgt problemen op werk, haar vrienden maken zich zorgen dat ze geobsedeerd is en haar relatie gaat uit. Ze neemt niemand in vertrouwen, en als ze dit doet, loopt het vaak niet goed af.

Gevaar

Aan het einde is er een confrontatie tussen de hoofdpersoon en de dader. Ze is alleen, ongewapend en moet zichzelf verdedigen. Hiervoor moet ze creatief zijn met wat er op dat moment voorhanden is, zoals strijkbouten, kokend hete thee of priemende vingers in ogen. Gelukkig is de politie er snel bij, maar wel altijd nét te laat.

De dader

De opbouw naar de ontknoping duurt honderden pagina’s, maar voor het motief van de dader is er weinig ruimte. Vaak vertelt de hoofdpersoon tijdens haar confrontatie met de dader hoe ze erachter kwam dat hij het gedaan heeft (voordat ze hete thee in zijn gezicht gooit of hem mutileert met een strijkbout). Maar de dader zelf komt na de ontknoping meestal niet meer aan het woord. Dit is niet het geval in het lijstje boeken dat ik hierboven noemde. In deze boeken heeft de dader soms zelfs een eigen narratief. Iets wat ik vaak mis in hun andere werk.

Veel plezier met de Nicci French-Bingo! Ondanks dat hun boeken inmiddels voorspelbaar zijn, blijft het toch heerlijk om te lezen.