Afgelopen zomer las ik het boek ‘Drie Vrouwen’ (‘Three Women’) van Lisa Taddeo. Het boek kwam al in menig podcast en tijdschrift voorbij en werd getipt door onder andere Eat Pray Love schrijver Elizabeth Gilbert als dé nieuwe literaire sensatie.
‘Drie vrouwen’ gaat over vrouwelijk verlangen en vertelt het verhaal van de drie Amerikaanse vrouwen Maggie, Sloan en Lina. Zij bestaan echt. Lisa Taddeo volgde hen acht jaar lang. Door haar jarenlange onderzoek wordt haar boek vergeleken met ‘In Cold Blood’ van Truman Capote. Waar Capote een moordzaak (en twee moordenaars) volgde, laat Taddeo een andere (vaak) verborgen kant van het leven zien: verlangen.
In Maggie’s verhaal lezen we over het verlangen van een tiener. Maggie groeit op in een arme, koude stad. Haar ouders worstelen met depressies en alcoholproblemen. Als Maggie zeventien jaar is, krijgt ze een relatie met haar middelbare schoolleraar: een getrouwde man van rond de dertig. De ongelijkwaardigheid van de relatie is voor de lezer duidelijk. Maggie is kwetsbaar en de leraar maakt daar misbruik van. Alles wat Maggie als romantisch ervaart, voelt voor ons ongemakkelijk. Als ze zwijmelend tot diep in de nacht met hem sms’t, voel je als lezer het stiekeme gevoel ervan.
Lina zit vast in een seksloos huwelijk. Haar man raakt haar zelden aan. Ze verveelt zich en rijdt doelloos met haar zoontje door de stad om de tijd te doden. Via Facebook komt ze in contact met haar high school sweetheart Aidan en begint een affaire. De affaire geeft Lina het gevoel dat ze leeft, maar zorgt er ook voor dat ze zichzelf (wéér) volledig ondergeschikt maakt aan een man. Als Aidan zin heeft, springt zij in de auto: op weg naar een afgelegen plek.
En dan is er Sloan. Zij runt samen met haar man een restaurant. Ze is slank, rijk en succesvol. Zij en haar man hebben een niet monogame relatie. Dit houdt in dat haar man mensen uitkiest met wie Sloan naar bed mag gaan. Soms doet hij mee, maar vaker niet.
Verlangen en macht
Elk verhaal over verlangen gaat over macht: Maggie en de oudere leraar, Lina die snakt naar de mannelijke en Sloan die zich overgeeft aan de verlangens van haar man. Is macht onlosmakelijk verbonden met (vrouwelijk) verlangen?
Dat het boek door de pers gezien wordt als een uniek inkijkje in het vrouw-zijn, maakt me ergens verdrietig. In het boek zitten meerdere verhalen van misbruik. De vrouwen hebben allemaal iets traumatisch meegemaakt toen ze jong waren. Het verhaal legt hun zoektocht bloot naar bevestiging en eigenwaarde. Ik vraag me af of je dit kan omschrijven als 'vrouwelijk verlangen'. Je kunt het eerder 'overleven' noemen.
Opvallend is dat het meest pure moment van lust en verlangen in het boek helemaal niet over seks gaat. Het gaat over het eten van een amandel croissant. Iets wat de vrouw kiest uit puur genot: op een moment dat ze niet bekeken wordt door een man.