Afgelopen januari lag ik ziek op bed met corona. Tijdens mijn quarantaine keek ik oude seizoenen van America's Next Top Model terug. Wat me opviel, was hoe de meisjes gestript worden van hun persoonlijkheid en hun autonomie. Hoe beter ze zich naar Tyra's maatstaf kunnen schikken, hoe verder ze in het programma komen.
Gedwongen metamorfoses
Het seizoen begint met de gevreesde metamorfoses. De formule is elke keer hetzelfde: de Pageant-meisjes met lange, weelderige lokken, krijgen korte koppies. De doorsnee meisjes krijgen uitgesproken kapsels. En er zijn weaves: heel veel pijnlijke haarstukken. Het dieptepunt? De afschuwelijke rode weave van Brittany die zóveel pijn doet, dat hij na een aantal weken met Tyra's toestemming wordt verwijderd.
De metamorfoses gaan altijd gepaard met tranen. De meiden die huilen worden dramatisch genoemd en streng toegesproken: willen ze dit wel écht? Er zijn nog duizenden andere meiden die dolgraag in hun schoenen willen staan. Tyra heeft het beste met iedereen voor, vertelt mentor Jay Manuel. Zij kent de business door en door. Haar wil is wet.
Deelnemer Danielle (die uiteindelijk haar seizoen won) wordt zelfs gedwongen om het spleetje tussen haar tanden te dichten. 'Maar dit ben ik.' protesteert ze nog. Uiteindelijk stemt ze in om het spleetje kleiner te maken, maar deze niet volledig te dichten. Later geeft ze toe spijt te hebben van deze beslissing.
Gestoorde fotoshoots
Iedere aflevering is er een fotoshoot. De meiden worden blootgesteld aan kou, hoogtes en wilde dieren, zoals tarantula's, slangen en olifanten. Ze worden in doodskisten gestopt of in een enorme bak Griekse salade. Wie de fotoshoot moet staken, wordt streng toegesproken en meestal onverbiddelijk de competitie uitgeknikkerd. Een topmodel moet bereid zijn haar grenzen over te gaan voor succes. Onderkoeling of buikgriep zijn geen redenen om niet energiek en dankbaar op de set te staan.
'Dankbaarheid' is een rode draad in de competitie. Elke aflevering wordt er benadrukt hoe dankbaar de modellen moeten zijn voor deze kans. Ze worden eraan herinnerd dat ze inwisselbaar zijn: er andere meiden zijn die hun plekje in kunnen nemen. Tyra heeft ze deze kans gegeven en ze moeten zich bewijzen.
Tyra ziet zichzelf als een strenge, maar liefdevolle moeder. Ze zoekt hardwerkende modellen met een eigen persoonlijkheid, maar ze moeten wél doen wat ze zegt. Regelmatig komt ze naar het modellenhuis om de meiden te steunen, maar is daar voornamelijk preken aan het geven. Als er toch iemand vrijwillig vertrekt - omdat ze het te zwaar vindt, haar familie mist of er geen plezier meer in heeft - wordt ze aangesproken op haar attitude. Ze geeft te makkelijk op, you don't have what it takes.
What does it take?
Een topmodel moet bezitten over: toewijding, passie, ambitie, dankbaarheid, enthousiasme, bescheidenheid en spunk. Natuurlijk moet ze het dólgraag willen, maar ze mag zichzelf ook niet te serieus nemen. Ze moet een professionele houding hebben, maar niet te zakelijk zijn. Een topmodel is bubbly, stralend en vrolijk. Ze heeft nooit een slechte dag en is overal voor in.
Ze kan op insane hoge hakken lopen, is niet bang voor giftige spinnen of slangen. Als ze zich tijdens de fotoshoot bezeerd, laat ze dit pas achteraf weten en slikt haar pijn in. Ze geeft alles en vraagt om niets.
O, en ze moet natuurlijk een eigen persoonlijkheid hebben.
Mooi beschreven. Maar insane dat dit gebeurt.